تبیین ظرفیت بالقوه در توسعه دانشگاه کارآفرین با مطالعه‌ای در دانشگاه مازندران

امروزه نقش دانشگاه کارآفرین در یک محیط پویا از اقتصاد دانش، حمایت از توسعه‌ی اقتصادی، از طریق افزایش میزان وکیفیت پژوهش‌های (بنیادی‌وکاربردی) است و انتقال سریع چنین دانش جدیدی به‌جامعه از طریق آموزش و کارآفرینی است. براین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ظرفیت بالقوه‌ی کارآفرینانه‌ی دانشگاه مازندران بر اساس مؤلفه‌های یازده‌گانه‌ی دانشگاه کارآفرین است. جامعه آماری پژوهش حاضر 256 نفر از اساتید و خبرگان دانشگاه بوده است، که پرسشنامه در میان آن‌ها توزیع و درنهایت 134 پرسشنامه برگشت داده شد. در پژوهش حاضر، از پرسشنامه استاندارد ظرفیت کارآفرینی، و به‌منظور تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای LISREL و SPSS استفاده شده است. نتایج حاصله از مدل معادلات ساختاری نشان داد، مدل پژوهش از برازشی مطلوبی برخوردار بوده و کلیت آن مورد تایید است (056/0=RMSEA و 91/0=NFI و 93/0=GFI). هم‌چنین، این یافته‌ها بیان‌گر وجود روابط معنی‌دار میان متغیرهای پژوهش با ظرفیت کارآفرینی بود، یعنی همه متغیرها بر ظرفیت کارآفرینی تاثیرگذار و تبیین‌کننده آن هستند. یافته اصلی تحقیق حاکی از آن بود که ظرفیت کارآفرینی دانشگاه و همه مؤلفه‌های یازده‌گانه آن در دانشگاه مازندران دارای میانگینی پایین‌تر از حد مطلوب، در سطح نامناسبی قرار دارند.